shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Anne-Minke Meijer
    • Christine Geense
    • Claartje Chajes
    • Dirk van Pelt
    • Enver Husicic
    • Elske van Lonkhuyzen
    • Gijsje Kooter
    • Joop-Maris Vollering
    • Kasper van Hoek
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Leon Brill
    • Manik Sarkar
    • Matthijs Koevoets
    • Nicole Kaandorp
    • Renske van den Broek
    • Sarah van Vliet
    • archief
      • Anne Broeksma
      • Anne Büdgen
      • Annemarie de Gee
      • Bart Smout
      • Derk Fangman
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Jirke Poetijn
      • Joubert Pignon
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Pascal Vanenburg
      • Renée Kapitein
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
  • Over shortreads_
Anne Lichthart
op 8 september 2021
Deel dit verhaal

Deze dagen

Ze zit en kijkt.
Naar de tweede lading Oost-Indische kers die in bloei komt.
Zich om de larix heen zwaait.
Kronkelend. Steeds hoger.
De bloemknoppen op hun steeltjes lijken op ganzen.
Snavel vooruit.
Elke ochtend groet ze ze.
Hee! Gansjes!
Als ze nog niet erg wakker is vergist ze zich weleens en zegt ze: Hee eendjes.
Omdat ze eerst vond dat ze op eenden leken, maar toen ze beter keek toch op ganzen uitkwam.
In de gouden regen hangt een slak.
Die ene slak die is ontkomen aan haar moorddrift.
Gauw de boom ingekropen.
Ook al moordde ze vrijwel alle slakken uit, toch hinkloopt ze in het donker.
Bang om er een onder haar voeten te voelen. Dat zompige.
Ze maait het gras.
Snoeit de heg.
Begraaft een rat die de poes van de buren haar bracht.
Heeft de muizenlever van dezelfde gulle gever over de heg geslingerd.
Om de gulden roede zoemt van alles.
In de vensterbanken is ze onbedoeld een verzameling dode motten begonnen.
Met af en toe een wesp, een vlieg, een hommel.
Gisteren kwam er plots een joekel van een rups om de hoek zetten.
‘Wat komt daar nou aan!’ riep het petekind.
Ze bekeken hem vanuit alle hoeken.
Opeens was hij weg.
Ze zag de rozen uit hun knoppen komen.
Ze zag ze schreeuwend bloeien.
Ze zag de bottels vormen.
Nu beginnen ze zoetjes aan oranje te kleuren en moet ze maar weer eens op huis aan.
Jammer is dat. Het is hier zoveel meer thuis dan thuis denkt ze.
Thuis wacht er een volgescheten verlaten duivennest en een blauwe regen die door de kieren van de ramen haar huis kronkelend heeft overgenomen. Binnenkort heeft ze haar eigen ganzen, Oost-Indische kers en dode mottenverzameling. Let maar op.




Vorige verhaal
ch ch ch ch changes
Volgende verhaal
Meester Johan

Over de auteur

Anne Lichthart

Anne Lichthart (1977) is schrijver en radiomaker. Taal is haar uitgangspunt. Ze houdt van ogenschijnlijk onbelangrijke details en vertelt het liefst zo veel mogelijk met zo min mogelijk woorden. Anne maakt ook radio en luisterboeken. Ze regisseert hoorspelen en schrijft libretti voor opera. annelichthart.nl

Ook van deze auteur

door Anne Lichthart
22 december

Toen – Nu

3 Minutes Read
door Anne Lichthart
18 augustus

Een ei is een huilend kind.

1 Minute Read
door Anne Lichthart
28 juli

Wat is een lichaam

2 Minute Read