shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Christine Geense
    • Claartje Chajes
    • Dirk van Pelt
    • Enver Husicic
    • Elske van Lonkhuyzen
    • Jirke Poetijn
    • Joop-Maris Vollering
    • Kasper van Hoek
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Leon Brill
    • Leonieke Baerwaldt
    • Manik Sarkar
    • Marron Das
    • Nicole Kaandorp
    • Renée Kapitein
    • Sarah van Vliet
    • archief
      • Anne Broeksma
      • Anne Büdgen
      • Annemarie de Gee
      • Bart Smout
      • Derk Fangman
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Joubert Pignon
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Matthijs Koevoets
      • Mariken Heitman
      • Martijn Simons
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Pascal Vanenburg
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
  • Over shortreads_
Matthijs Koevoets
op 23 september 2020
Deel dit verhaal

de test

Er slingerden wel meer fietsers met in één hand google maps. Ze waren in de buurt, maar op de maps stond geen ingang C. Onze verdwaalde held reed terug naar waar de bordjes ophielden en sloeg daar avontuurlijk af. En ja. Hij zag toen achter een nog grotere reclamezuil een grote letter C opduiken.

Fietsers volg F

Bij F parkeerde hij zijn fiets en deed zijn mondkapje op. Voor de ingang, onder de F, stond een dranghekkendoolhof, geen menigte. Binnen waren misschien acht mensen, een trap naar boven en een roltrap andersom. Als je naar links keek kon je de parkeerplaats met tolhuisjes zien. Een traag en schemerig ballet van auto’s en dames met vizieren. Rechts was een soort stadsstrand.

Op de trap kon hij niet vooruit kijken want anderhalve meter boven hem stond een meisje in ultrakorte rok. Zo’n beetje naar linksboven kon hij wel kijken. Daar zaten achter rookglas twee mannen in schafthouding tegenover elkaar aan tafel. Heel lang kon hij ook daar niet naar kijken. Zeker qua balans, zo zonder handen, op de trap.

Boven waren meer tolhuisjes, maar geen auto’s. Hij mocht daar zijn paspoort laten zien en een reageerbuis in ontvangst nemen. Een halfmaatje met een witte dop en een etiket met zijn naam erop. Er zat een vinger donkerblauwe ecoline in.

Achter een kamerscherm gaf hij het buisje aan een mevrouw met staafjes. De staafjes moesten tot aan zijn huig en in de voorhoofdsholte. Toch, hij had er al zoveel afgrijselijks over gehoord dat de beproeving hem wel meeviel. Hij zweefde met de roltrap naar beneden. Vroeger voelde hij zich ook weleens zo, na een duik in een chloorzwembad.


Over welk nieuws gaat dit?


Vorige verhaal
Zieke moordfantasie
Volgende verhaal
De gevaarlijkste wegen

Over de auteur

Matthijs Koevoets

Matthijs Koevoets is oprichter. Hij was een van de oprichters van het literaire oer-internet-blad ‘de Neus’. Hij was mede-oprichter van webbureau Variomatic. Sind kort is hij oprichter van studio koebeen (voor al uw ontwerp, illustratie, tekst en webdesign). En sinds kortst en vooreerst is hij mede-oprichter van het nieuwe online maandblad en revolutionair platform papieren helden. Ga kijken en word lid, want dat is heel belangrijk.

Ook van deze auteur

door Matthijs Koevoets
10 maart

boks

2 Minutes Read
door Matthijs Koevoets
17 februari

bongers

2 Minute Read
door Matthijs Koevoets
27 januari

zandspuiten

2 Minute Read