shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Christine Geense
    • Claartje Chajes
    • Dirk van Pelt
    • Enver Husicic
    • Elske van Lonkhuyzen
    • Jirke Poetijn
    • Joop-Maris Vollering
    • Kasper van Hoek
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Leon Brill
    • Leonieke Baerwaldt
    • Manik Sarkar
    • Marron Das
    • Nicole Kaandorp
    • Renée Kapitein
    • Sarah van Vliet
    • archief
      • Anne Broeksma
      • Anne Büdgen
      • Annemarie de Gee
      • Bart Smout
      • Derk Fangman
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Joubert Pignon
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Matthijs Koevoets
      • Mariken Heitman
      • Martijn Simons
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Pascal Vanenburg
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
  • Over shortreads_
Sylvia Hubers
op 10 mei 2018
Deel dit verhaal

De ontzetting delen

Vandaag is het 78 jaar geleden dat de buurvrouw van mijn moeder de straat op rende en ‘De moffen bennen ons land binnengefallen!’ riep. Waarop iedereen zijn huis uitrende om de ontzetting te delen. Of zijn huis in rende om zelf naar de radioberichten te gaan luisteren.
Ik stel me voor hoe vandaag de dag voor mij de oorlog zou beginnen. ‘Wij onderbreken deze uitzending voor een mededeling van de regering…’. Of iemand leest een appje voor in de kroeg, waarop we allemaal eerst zouden lachen. En dan?
De vader en de moeder van mijn moeder moesten hun radio inleveren en hun fiets. Zou ik mijn fiets aan de bezetter afstaan? Och ja. Maar mijn radio zou ik verdedigen tot mijn laatste snik. Een leven zonder radio?
Nieuwe bezetters zouden lachen om onze radio’s en om onze fietsen, om de personen die we in onze kelder verbergen en de aardappelen die we hebben begraven in de tuin. Voor nieuwe bezetters zijn er andere manieren ontstaan om zich te nestelen in onze levens en te parasiteren op ons bestaan. Zonder dat we het weten!
Onze nieuwe bezetters zijn geniaal.




Vorige verhaal
De laatste reis
Volgende verhaal
Luipaarden

Over de auteur

Sylvia Hubers

Sylvia Hubers schrijft gedichten, prozagedichten en kort absurdistisch proza. Ze publiceerde zes dichtbundels en onlangs verscheen bij Prometheus haar eerste bundel microproza Hier moet ik ingrijpen. Ze leest geregeld voor en maakt deel uit van De Vorlesebühne, een groep schrijvers die kort vreemd proza op het podium brengt.

Ook van deze auteur

door Sylvia Hubers
11 oktober

Het water kwam

1 Minute Read
door Sylvia Hubers
13 september

Sssst…

2 Minute Read
door Sylvia Hubers
12 juli

Spaart water

2 Minute Read