shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Christine Geense
    • Claartje Chajes
    • Dirk van Pelt
    • Enver Husicic
    • Elske van Lonkhuyzen
    • Jirke Poetijn
    • Joop-Maris Vollering
    • Kasper van Hoek
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Leon Brill
    • Leonieke Baerwaldt
    • Manik Sarkar
    • Marron Das
    • Nicole Kaandorp
    • Renée Kapitein
    • Sarah van Vliet
    • archief
      • Anne Broeksma
      • Anne Büdgen
      • Annemarie de Gee
      • Bart Smout
      • Derk Fangman
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Joubert Pignon
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Matthijs Koevoets
      • Mariken Heitman
      • Martijn Simons
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Pascal Vanenburg
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
  • Over shortreads_
Joubert Pignon
op 12 september 2016
Deel dit verhaal

De hitte

Omdat de hitte voor aanhoudende overlast blijft zorgen krijgt de hitte van de overheid een buurthuis aangeboden waar de hitte samen met andere weersomstandigheden kan ontspannen. De hitte weigert, de hitte wil een paleis in het Franse departement Hautes-Pyrénées. Daarna gaat de hitte met de overheid in gesprek en wordt een loopbaanproject voor de hitte uitgestippeld zodat de hitte de samenleving niet langer tot last is. Iets in de sociale sector, zou dat misschien iets voor de hitte zijn? De overheid heeft de hitte te lang genegeerd en altijd gedacht dat de hitte vanzelf zou wegtrekken, maar dit hitte trekt niet vanzelf weg, de hitte is er nu en de hitte blijft. De overheid besluit meer energie in de hitte te steken, de samenleving begint ontwricht te raken, het zou fijn zijn als de hitte even iets anders deed en even afkoelde. Interviews op de televisie met de hitte halen hoge kijkcijfers. De hitte zit vermomd aan de talkshowtafels. Steeds meer kinderen laten zich door de hitte inspireren en lopen met in plastic gebonden lichamen over straat. Slimme ondernemers slaan een slaatje uit de alomtegenwoordigheid van de hitte en verkopen T-shirts in combinatie met benzine en een aansteker. Het geklaag neemt toe onder de bevolking. Hitte hoort toch eigenlijk niet in dit land thuis – steeds meer mensen vinden het. De hitte heeft het allemaal niet door, er gaat geen lichtje branden. Op een dag, wanneer de hitte op het strand is, wordt de hitte door tegenstanders overmeesterd, gekneveld, met een bootje de zee opgevaren, waarna een martelaar met een bijl gaten in de bodem van het bootje hakt. Mensen die kilometers verderop vlakbij de kust in zee dobberen lopen brandwonden op.




Vorige verhaal
VISSEN
Volgende verhaal
Ronald Daal en een heel enge boom
Ronald Daal en het verhaal van een schrijver

Over de auteur

Joubert Pignon

Joubert Pignon (1978) schrijft korte verhalen. Deze korte verhalen zijn gebundeld in de boeken Er gebeurde o.a. niets (2012) en Huil maar, ik wens je uitstel toe (2015). Joubert Pignon leest zijn verhalen graag voor in het openbaar.



Ook van deze auteur

door Anne Lichthart
18 augustus

Esther Porcelijn

4 Minute Read
door Joubert Pignon
05 december

Politieke partij

3 Minute Read
door Joubert Pignon
24 oktober

Huwelijk *bliep* Prognose

3 Minute Read