shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Anna van der Kruis
    • Anne Büdgen
    • Anne Lichthart
    • Bart Smout
    • Dirk van Pelt
    • Gijsje Kooter
    • Jirke Poetijn
    • Lena Kurzen
    • Leon Brill
    • Manik Sarkar
    • Matthijs Koevoets
    • Mariken Heitman
    • Mariska Vollering
    • Marron Das
    • Pascal Vanenburg
    • Renée Kapitein
    • Sara van Gennip
    • Stefan Popa
    • archief
      • Anne Broeksma
      • Annemarie de Gee
      • Derk Fangman
      • Elfie Tromp
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Joubert Pignon
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Martijn Simons
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Sander van Leeuwen
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
  • Over shortreads_
Anna van der Kruis Anna van der Kruis
op 1 november 2018
Deel dit verhaal

De dag dat er een tweeling werd geboren op de gang

De deur bleef dicht. Niet letterlijk, maar figuurlijk. Iedereen was er nog. Alle witte jassen waren aangetrokken, maar weifelend. Niemand in het ziekenhuis had nog een baan.

Doorgaan als er niets meer binnenkomt.
Geen geld toch.
We wisten het echt niet.
We dachten, dat het zo erg niet was.
We wilden zo graag.

Het was eigenlijk voor de opening al duidelijk geweest. Toch meer dan veertig jaar geleden. Het was vaker in het nieuws geweest. In een andere tijd. Onder andere ministers. De zieken leven zonder overzicht. In de waan van de dag. En het verplegend personeel. Niet zo gek ook, als je geen idee hebt, hoe veel dagen er nog komen.

Je moet kijken naar wat er wel goed gaat.
Wat je wel snapt.

De tweeling. Hij heeft het overleefd. Hij is geboren. Het baren is geslaagd, fysiek gezien dan. De moeder, soort van ongeschonden. Er viel niemand flauw. Er verloor niemand té veel bloed. Dat is, bij de geboorte van twee kindjes, zonder dichte poli al bijzonder.

Ze slapen. En de moeder, zij ligt wakker. Staart naar het plafond. Loopt in haar hoofd wel duizend lijstjes af. Kolven. Temperaturen. Temperatuur opschrijven. De vader zit beneden. Met de TV aan en de krant. ‘Faillissement ziekenhuizen,’ leest hij. En: ‘Minister belooft nooit meer chaos.’

Ik hoop het, zucht hij.
Want, nog meer chaos.
Het kan er echt niet bij.




Vorige verhaal
That’s life
Volgende verhaal
Het einde mag je nooit verklappen

Over de auteur

Anna van der Kruis
Anna van der Kruis

Anna schrijft. Intiem, filosofisch en precies. Anna van der Kruis groeide op buiten de bebouwde kom van Heeze (NB). Haar moeder was doktersassistente, haar vader grafisch vormgever en fotograaf. Naast theater schrijft Anna onder andere kort proza. Het liefst op basis van interviews. Ze zoomt graag in op hedendaagse symbolen, zoals smartphones en sashimi. Maar uiteindelijk gaan haar verhalen over universele thema’s: vriendschap, afscheid, eenzaamheid. Of, in de woorden van collega schrijver en goede vriend Dirk van Pelt “Jij schrijft gewoon foto’s.”

Ook van deze auteur

Anna van der Kruis door Anna van der Kruis
19 februari

Jonge bomen

5 Minute Read
Anna van der Kruis door Anna van der Kruis
29 januari

Het duurt te lang

2 Minute Read
Anna van der Kruis door Anna van der Kruis
08 januari

Waarheid

1 Minute Read