shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Anne-Minke Meijer
    • Christine Geense
    • Claartje Chajes
    • Dirk van Pelt
    • Enver Husicic
    • Elske van Lonkhuyzen
    • Gijsje Kooter
    • Joop-Maris Vollering
    • Kasper van Hoek
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Leon Brill
    • Manik Sarkar
    • Matthijs Koevoets
    • Nicole Kaandorp
    • Renske van den Broek
    • Sarah van Vliet
    • archief
      • Anne Broeksma
      • Anne Büdgen
      • Annemarie de Gee
      • Bart Smout
      • Derk Fangman
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Jirke Poetijn
      • Joubert Pignon
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Leonieke Baerwaldt
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Mariken Heitman
      • Marron Das
      • Martijn Simons
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Pascal Vanenburg
      • Renée Kapitein
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
  • Over shortreads_
Esther Porcelijn
op 3 januari 2018
Deel dit verhaal

De dag waarop takken zwaarden waren

Hij rende door de speeltuin, de ridder en redder van groep drie. Iedereen vreesde hem terwijl hij zijn regenjas als cape om zijn nek had gebonden en met een grote tak de rest van de klas achterna zat.
Het was misschien wel het laatste onbevreesde moment voor hem in zijn leven toen hij bovenop het klimrek stond, zijn takzwaard fier in de lucht gestoken, balancerend op een been en met zijn andere been zo heel ridderachtig gebogen. ‘Ik ben de winnaar, jullie zijn mijn onderdanen’, riep hij over zijn territorium uit. De onderdanen keken meewarig naar hem omhoog. ‘Grr’ deed hij en hij zwaaide wild met zijn takzwaard rond. Iets te wild want hij gleed uit en viel naar beneden.
Zijn cape wapperde achter hem aan en de hele speeltuin slaakte een kreet. Hij kwam niet hard neer op de rubberen tegels, maar eindigde wel op zijn rug. De ridder keek naar de lucht en een groot hoofd blokkeerde zijn zicht; een andere ridder. De ander keek op hem neer, lachte breeduit en toonde zijn takzwaard. ‘Ik heb een grotere en dus ben ik nu de baas’, gnuifde hij, en hij werd de nieuwe ridder en redder van groep drie.


Over welk nieuws gaat dit?


Vorige verhaal
Heilige Brandaan
Volgende verhaal
NovaLine

Over de auteur

Esther Porcelijn

Esther Porcelijn (1985) is dichter en schrijver. Ze draagt veel voor, schrijft in opdracht, publiceert regelmatig in literaire tijdschriften en ontving van Hollands Maandblad de Aanmoedigingsbeurs in de categorie Poëzie. Ze houdt van donkere humor en van katten. Momenteel werkt ze aan haar debuutbundel en aan een roman.

Ook van deze auteur

door Esther Porcelijn
24 januari

Bitcoinflow

2 Minute Read
door Esther Porcelijn
22 december

Die ene oom

4 Minute Read
door Esther Porcelijn
22 november

Bezorgde burger

3 Minutes Read