shortreads_

Iedere werkdag een kort verhaal over de actualiteit
Menu
  • Beginpagina
  • Auteurs
    • Anna van der Kruis
    • Anne Lichthart
    • Christine Geense
    • Claartje Chajes
    • Dirk van Pelt
    • Enver Husicic
    • Elske van Lonkhuyzen
    • Jirke Poetijn
    • Joop-Maris Vollering
    • Kasper van Hoek
    • Laurens van de Linde
    • Lena Kurzen
    • Leon Brill
    • Leonieke Baerwaldt
    • Manik Sarkar
    • Marron Das
    • Nicole Kaandorp
    • Renée Kapitein
    • Sarah van Vliet
    • archief
      • Anne Broeksma
      • Anne Büdgen
      • Annemarie de Gee
      • Bart Smout
      • Derk Fangman
      • Esther Porcelijn
      • Eva Gouda
      • Eva Kelder
      • Gijsje Kooter
      • Hanneke Hendrix
      • Inge Schilperoord
      • Joubert Pignon
      • Kira Wuck
      • Koen Caris
      • Lize Spit
      • Lucas de Waard
      • Matthijs Koevoets
      • Mariken Heitman
      • Martijn Simons
      • Max Hermens
      • Michiel Stroink
      • Mijke Pol
      • Pascal Vanenburg
      • Sander van Leeuwen
      • Sara van Gennip
      • Stefan Popa
      • Sylvia Hubers
      • Teddy Tops
  • Over shortreads_
Esther Porcelijn
op 8 augustus 2016
Deel dit verhaal

Break a leg!

In een tel was het voorbij. Samirs hele carrière als turner. Het geluid echode door de sporthal. Het klonk als het knakken van een stevige winterpeen of als een bos takken onder een rijdende auto.
Vanochtend sprak hij zijn moeder nog aan de telefoon: ‘het is me gelukt, mama, ik ben er, ik ben er!’ Zijn moeder vertelde hem nogmaals over de eerste keer dat hij, 22 jaar geleden, turnles kreeg en hoe hij had gezegd: ‘maar, dit paard heeft helemaal geen hoofd!’ Hij moest per ongeluk iets te hard lachen door de zenuwen en om zijn moeder blij te maken. Nu stopt het voor hem, alles voor niets.

Net op het moment dat de volgende turner een vrij onopmerkelijke score ontvangt begint de wedstrijd in een andere arena: Zomergasten.
Zomergasten is teeveesport voor de onsportieven. De geïnterviewde is de atleet, de interviewer de immer partijdig bevonden scheidsrechter en wij, de kijker, zijn de commentator met de grootste expertise. Wij weten plots alles over interviewen en alles over televisiemaken. We veranderen in een klap allemaal in Mart Smeets.
Twitter functioneert dan als brancard om iemand te hulp te schieten, maar ook als brancard die men, voor het oog van alle camera’s, laat vallen om alles nog erger te maken. We kijken niet om te kijken maar kijken om iets te kunnen zeggen. In deze arena bestaan er geen winnaars.

Arjen Lubach lag gisteren op onze brancard. Hij is een jongen waar je meteen een beetje op bent. Hij oogt geestig, fris, intelligent en durft aan zichzelf te twijfelen. Maakt hem dat tot potentiële winnaar van Zomergasten? ‘NEEN’ riep Twitter gisteravond in koor. Ook hij ontving een te onopmerkelijke score. ‘Gewoon een leuk gesprek, oersaai!’, typte iemand. Gelukkig gebeurde er iets dat door de arena echode: het fragment waarin Bob Saget zijn versie van de komieken-voor-komiekenmop ‘The Aristocrats’ vertelde. Godzijdank konden we de brancard laten vallen en iets onsmakelijk vinden. Er viel iets te breken. Het zag er dan niet uit als een nieuw soort wokkel op een rubberen mat maar toch: Knak!

Is het afzien het waard? Waarom zou je een heel leven wijden aan iets waarin je onopgemerkt blijft of onsmakelijk wordt bevonden? Waarom zou je de arena betreden?
Of zit de clou ‘m in de anekdote van Jerry Seinfeld, waarin een koud en doorweekt orkest van Glenn Miller door de sneeuw naar een concert loopt, door een raam kijkt naar een gelukkige familie met een prachtige vrouw, vrolijke kinderen, een kalkoen in de oven en een warme open haard. Als een van de orkestleden opmerkt: ‘how do people live like that?!’




Vorige verhaal
Tijdvrees
Volgende verhaal
Yuri

Over de auteur

Esther Porcelijn

Esther Porcelijn (1985) is dichter en schrijver. Ze draagt veel voor, schrijft in opdracht, publiceert regelmatig in literaire tijdschriften en ontving van Hollands Maandblad de Aanmoedigingsbeurs in de categorie Poëzie. Ze houdt van donkere humor en van katten. Momenteel werkt ze aan haar debuutbundel en aan een roman.

Ook van deze auteur

door Esther Porcelijn
24 januari

Bitcoinflow

2 Minute Read
door Esther Porcelijn
03 januari

De dag waarop takken zwaarden waren

2 Minute Read
door Esther Porcelijn
22 december

Die ene oom

4 Minute Read